تالاب میانکاله یکی از جذب های بهشهر می باشد که با چشم اندازهای بکر و زیبا و پوشش گیاهی فوق العاده خود توجه گردشگران را به خود جلب می کند. اما برای طبیعت گردان و دوستداران محیط زیست و حیات وحش بارزترین ویژگی آن جذابیت دیدن پرندگان در این منطقه در فصل پاییز و زمستان می باشد.دسترسی به تالاب میانکاله مازندران، برای آمدن و آمدن به این منطقه دیدنی، یکی از مسیرهای مختلفی که این امکان را دارد و شهری که می خواهید از آن سفر کنید را انتخاب کنید. اما بهترین مسیرهایی را که جذابیت های بیشتری دارند را به شما معرفی می کنیم، اگر تصمیم دارید از شهرهای غرب یا مرکز کشور سفر کنید، بهتر می باشد ابتدا به ساری سفر کنید تا ابتدا از دشت دیدن کنید. یک ساری زیبا و لذت بردن از طبیعت زیبای آن و سپس راه خود را به سمت بهشهر و مقصد نهایی، تالاب میانکاله مازندران ادامه دهید.
تالاب میانکاله کجاست، ویژگی های بارز طبیعی و گردشگری تالاب و پناهگاه حیات وحش میانکاله، تالاب و پناهگاه حیات وحش میانکاله با چشم اندازهای بکر و دست نخورده یکی از مکان های دیدنی استان مازندران به شمار می رود.این مکان سرسبز با آواز نادرترین پرندگان مهاجر، آب و هوای مطبوع و مناظر باورنکردنی، هر ساله نظر بسیاری از طبیعت گردان را به خود جلب می کند، این تالاب در هر فصلی از سال شگفتی های منحصر به فردی را به نمایش می گذارد. برای مانند در فصل پاییز دیدن پرندگانی که از دورترین نقاط روسیه، سیبری و خاورمیانه برای آمدن به این مکان زیبا، مسافت طولانی را طی کرده اند، حال و هوای عجیبی دارد. دیدن منظره طلایی طلوع خورشید و تماشای تصویر قرمز – جلوی غروب خورشید از بزرگترین لذت‌هایی وجود دارد که هر خصوصی باید لااقل یک بار در زندگی از آنها لذت ببرد. بسیاری از مردم میانکالا را با لقب هایی مشابه سرزمین پرندگان مهاجر و اسکان اسب های آزاد می شناسند. وجود پستاندارانی مشابه روباه، گرگ، خرگوش، گراز وحشی و گربه وحشی از دیگر جذب های زیست محیطی این تالاب محسوب می شود. تالاب میانکاله بهشتی برای پرندگان جالب می باشد که بدانند اثرات طبیعی این تالاب و پوشش گیاهی مشابه جنگل های هیرکانی در سایر مناطق شمال ایران نیست.از سوی دیگر در این نقطه از مازندران تا جاش کاردان درختان انار و درختچه های ارس و تمشک را می توان دید که سر بر دوش گذاشته و صحنه های فراموش نشدنی را به نمایش گذاشته اند.به یاد داشته باشید که حیات وحش در این تالاب بکر و زیبا به تندی آسیب پذیر می باشد و کوچکترین بی توجهی یا اشتباه می تواند خسارات جبران ناپذیری به بار آورد. بنابراین باید از ایجاد آشغال در فضای اطراف و ایجاد آتش سوزی در مکان های نامشخص خودداری شود. دسترسی به تالاب میانکلحیران برای دیدن پرندگان تالاب میانکلحیران سرزمینی چهار فصل می باشد اما آب و هوای گرم و خشک دارد. هوای تالاب میانکالا در فصول پاییز و زمستان برای پرندگان مهاجر زیاد مناسب می باشد. دوستداران پرنده نگری در این ایام از سال به این منطقه از ایران سفر می کنند و از دیدن مناظر زیبای طبیعت لذت می برند.برای بازدید از تالاب میانکاله در فصل مهاجرت پرندگان مجوز سازمان پرنده نگر مورد نیاز می باشد.مراقبت محیط زیست بهشهر. مهاجرت مهاجران به تالاب میانکالا در سه دسته شکارچی، خشکی و آبزی می باشد. بخت های مختلف آب در تالاب ویژگی های متفاوتی دارند. هر چه به سمت شرق به داخل تالاب جنبش می کنیم، از شیرینی آب کاسته می شود و در انتهای شرقی تالاب، شوری آب تالاب مساوی با شوری دریا می باشد.پرندگان مختلف با توجه به شوری آب آن بخت بخت های مختلفی از تالاب را انتخاب می کنند. پرندگان میانکاله تالاب در غربی ترین بخت تالاب زیستگاه آب شیرین می باشد و مهم ترین پرندگان دوست در این منطقه عبارتند از: حواصیل سفید بزرگ، حواصیل کوچک، حواصیل خاکستری و اردک. فلامینگوها در آن زندگی می کنند. در زیستگاه آب شور در شرقی ترین بخت تالاب انواع خارپشت دریایی، باکلان بزرگ، درنا و انواع کاکادو وجود دارد که فصل مهاجرت پرندگان از ابتدای شهریور ابتدا و تا اوایل دی ماه ادامه دارد. در این مدت بین 500000 تا یک میلیون پرنده فصل سرما را در تالاب میانکالا سپری می کنند. البته پدیده مهاجرت پرندگان هر ساله وجود دارد اما اوج آن در این مدت اتفاق می افتد، طی سالیان سال پرندگانی که در مدت اقامت خود بیمار می شوند یا زایمان می کنند در میانکالا می مشابه و محلی می شوند. اردک و اردک از این دسته هستند. پرنده مادر قادر به مهاجرت نیست و در عملکرد جوجه های او بومی می شوند. امروزه شمار این پرندگان بومی به دو یا سه هزار پرنده می رسد.12 گونه پرنده مهاجر بومی به دلیل‌ها مختلف گرفتار کاهش جمعیت شده و یافتن آنها در این تالاب دشوار شده می باشد.از این گروه می توان به انواع عقاب دریایی دم سفید، مرگوس سفید، پلیکان پا خاکستری، پلیکان سفید، فریاد کوچک زورمند و بلند اشاره کرد. پوشش گیاهی میانکاله پوشش گیاهی میانکاله یکی از خاص ترین جذب های میانکاله پوششی به وسعت 100 کیلومتر مربع از درختان انار وحشی می باشد که بدون مداخله انسان به صورت کاملا طبیعی رشد کرده اند. این انار همان ترشی انار می باشد که برای تهیه ماکارونی استفاده می شود. دلیل اسیدی بودن انار میانکاله خاک شور آن می باشد. علاوه بر انار، بوته های تمشک وحشی نیز رشد می کند و گردشگران در زمستان هر چقدر هم که سخت باشد مقداری از آن را جمع آوری کرده و می نوشند. اما تمشک و انار تنها گونه های گیاهی موجود در میانکالا نیستند و حدود 179 گونه گیاهی دیگر در این منطقه رشد می کنند. گیاهانی مشابه نارنگی، ازگیل، سیاه تل، سپیدار، اوجا، گز، دم اسب و نی، پوشش گیاهی این منطقه را زیاد زیبا، خاص و منحصر به شخص کرده می باشد.
تالاب میانکاله کجاست، ویژگی های بارز طبیعی و گردشگری تالاب و پناهگاه حیات وحش میانکاله، تالاب و پناهگاه حیات وحش میانکاله با چشم اندازهای بکر و دست نخورده یکی از مکان های دیدنی استان مازندران به شمار می رود.این مکان سرسبز با آواز نادرترین پرندگان مهاجر، آب و هوای مطبوع و مناظر باورنکردنی، هر ساله نظر بسیاری از طبیعت گردان را به خود جلب می کند، این تالاب در هر فصلی از سال شگفتی های منحصر به فردی را به نمایش می گذارد. برای مانند در فصل پاییز دیدن پرندگانی که از دورترین نقاط روسیه، سیبری و خاورمیانه برای آمدن به این مکان زیبا، مسافت طولانی را طی کرده اند، حال و هوای عجیبی دارد. دیدن منظره طلایی طلوع خورشید و تماشای تصویر قرمز – جلوی غروب خورشید از بزرگترین لذت‌هایی وجود دارد که هر خصوصی باید لااقل یک بار در زندگی از آنها لذت ببرد. بسیاری از مردم میانکالا را با لقب هایی مشابه سرزمین پرندگان مهاجر و اسکان اسب های آزاد می شناسند. وجود پستاندارانی مشابه روباه، گرگ، خرگوش، گراز وحشی و گربه وحشی از دیگر جذب های زیست محیطی این تالاب محسوب می شود. 
تالاب میانکاله بهشتی برای پرندگان جالب می باشد که بدانند اثرات طبیعی این تالاب و پوشش گیاهی مشابه جنگل های هیرکانی در سایر مناطق شمال ایران نیست.از سوی دیگر در این نقطه از مازندران تا جاش کاردان درختان انار و درختچه های ارس و تمشک را می توان دید که سر بر دوش گذاشته و صحنه های فراموش نشدنی را به نمایش گذاشته اند.به یاد داشته باشید که حیات وحش در این تالاب بکر و زیبا به تندی آسیب پذیر می باشد و کوچکترین بی توجهی یا اشتباه می تواند خسارات جبران ناپذیری به بار آورد. بنابراین باید از ایجاد آشغال در فضای اطراف و ایجاد آتش سوزی در مکان های نامشخص خودداری شود. 
دسترسی به تالاب میانکلحیران برای دیدن پرندگان تالاب میانکلحیران سرزمینی چهار فصل می باشد اما آب و هوای گرم و خشک دارد. هوای تالاب میانکالا در فصول پاییز و زمستان برای پرندگان مهاجر زیاد مناسب می باشد. دوستداران پرنده نگری در این ایام از سال به این منطقه از ایران سفر می کنند و از دیدن مناظر زیبای طبیعت لذت می برند.برای بازدید از تالاب میانکاله در فصل مهاجرت پرندگان مجوز سازمان پرنده نگر مورد نیاز می باشد.مراقبت محیط زیست بهشهر. مهاجرت مهاجران به تالاب میانکالا در سه دسته شکارچی، خشکی و آبزی می باشد. بخت های مختلف آب در تالاب ویژگی های متفاوتی دارند. هر چه به سمت شرق به داخل تالاب جنبش می کنیم، از شیرینی آب کاسته می شود و در انتهای شرقی تالاب، شوری آب تالاب مساوی با شوری دریا می باشد.پرندگان مختلف با توجه به شوری آب آن بخت بخت های مختلفی از تالاب را انتخاب می کنند.
پرندگان میانکاله تالاب در غربی ترین بخت تالاب زیستگاه آب شیرین می باشد و مهم ترین پرندگان دوست در این منطقه عبارتند از: حواصیل سفید بزرگ، حواصیل کوچک، حواصیل خاکستری و اردک. فلامینگوها در آن زندگی می کنند. در زیستگاه آب شور در شرقی ترین بخت تالاب انواع خارپشت دریایی، باکلان بزرگ، درنا و انواع کاکادو وجود دارد که فصل مهاجرت پرندگان از ابتدای شهریور ابتدا و تا اوایل دی ماه ادامه دارد. در این مدت بین 500000 تا یک میلیون پرنده فصل سرما را در تالاب میانکالا سپری می کنند. البته پدیده مهاجرت پرندگان هر ساله وجود دارد اما اوج آن در این مدت اتفاق می افتد، طی سالیان سال پرندگانی که در مدت اقامت خود بیمار می شوند یا زایمان می کنند در میانکالا می مشابه و محلی می شوند. اردک و اردک از این دسته هستند. پرنده مادر قادر به مهاجرت نیست و در عملکرد جوجه های او بومی می شوند. امروزه شمار این پرندگان بومی به دو یا سه هزار پرنده می رسد.12 گونه پرنده مهاجر بومی به دلیل‌ها مختلف گرفتار کاهش جمعیت شده و یافتن آنها در این تالاب دشوار شده می باشد.از این گروه می توان به انواع عقاب دریایی دم سفید، مرگوس سفید، پلیکان پا خاکستری، پلیکان سفید، فریاد کوچک زورمند و بلند اشاره کرد. 
پوشش گیاهی میانکاله پوشش گیاهی میانکاله یکی از خاص ترین جذب های میانکاله پوششی به وسعت 100 کیلومتر مربع از درختان انار وحشی می باشد که بدون مداخله انسان به صورت کاملا طبیعی رشد کرده اند. این انار همان ترشی انار می باشد که برای تهیه ماکارونی استفاده می شود. دلیل اسیدی بودن انار میانکاله خاک شور آن می باشد. علاوه بر انار، بوته های تمشک وحشی نیز رشد می کند و گردشگران در زمستان هر چقدر هم که سخت باشد مقداری از آن را جمع آوری کرده و می نوشند. اما تمشک و انار تنها گونه های گیاهی موجود در میانکالا نیستند و حدود 179 گونه گیاهی دیگر در این منطقه رشد می کنند. گیاهانی مشابه نارنگی، ازگیل، سیاه تل، سپیدار، اوجا، گز، دم اسب و نی، پوشش گیاهی این منطقه را زیاد زیبا، خاص و منحصر به شخص کرده می باشد.
