1 نوع بازی: عمومی، آرام و آرام 2. مقدار بازیکنان: دو نفر هم وزن و قد 3. سن بازیکنان: از 7 تا 13 سال 6. هدف بازی: کمی سرگرمی در حالی که و توسعه مهارت های حرکتی 7. شرح بازی: دو بازیکن پشت به هم می ایستند و دست ها را قفل می کنند. وقتی یکی از آنها به سمت زمین خم می شود. در عاقبت بازیکن دوم در حالت خواب پشت سر او قرار می گیرد، به طوری که پاهایش در هوا آویخته می شود. سپس کسی که سرش رو به زمین است از پشت سر که به آسمان نگاه می کند می پرسد: خورشید و ماه چه رنگی هستند؟ و او پاسخ می دهد: قرمز و سفید دو رنگ. شخص زیر دوباره می پرسد: “کی گفته؟” بالایی می گوید: آلاله. بازی به همین ترتیب ادامه دارد. اما این بار شخص خمیده می ایستد و نفر دوم خم می شود و همان شعر را با یکدیگر رد و بدل می کنند. شعر فوق را بچه های تهرانی می خوانند; اما در آذربایجان این بازی “ده یا نه؟” اسمش است یعنی چه چیزی در آسمان است؟ و به جای شعر قبلی این شعر را می خوانند: ده بار می روم یا نه؟ در آسمان چه اخبار است؟(مروارید از بهشت)نه پرده (روی زمین چیست؟) پارمینجیقی. (مروارید زمینی). نه؟ (نام شما چیست؟) کرخانا. (کارخانه؟) گوتی مانی میندیرداما. (پس مرا به ورق نمایش برگردان.) در کرمانشاه نیز به زبان کردی محلی شعر می خوانند: نافع رافع، پشت رقه. (نان خشک پشتم خشک است). (2) جوجه (من رنگ زرد، من رنگ زرد). امشو دیدیم شبیه دیدیم. (امشب شب، شب مهتاب) سوردوتیه کی خسروه. (عروسی دختر کی خسروه) توضیحات: (1): خورشید چه رنگی است، یکی از قدیمی ترین بازی های ایران; اما شعر و نام بازی در مناطق مختلف ایران گوناگون است.(2): چغچغا گیاه زرد رنگی است که در دشت ماهیدشت کرمانشاه می روید و برای رنگرزی پشم از آن استفاده می شود. وقتی خشک می شود خش خش می کند و به همین دلیل به آن چیچارون می گویند.بازی محلی خورشید مهتاب چه رنگه
1 نوع بازی: عمومی، آرام و آرام 2. مقدار بازیکنان: دو نفر هم وزن و قد 3. سن بازیکنان: از 7 تا 13 سال 6. هدف بازی: کمی سرگرمی در حالی که و توسعه مهارت های حرکتی 7. شرح بازی: دو بازیکن پشت به هم می ایستند و دست ها را قفل می کنند. وقتی یکی از آنها به سمت زمین خم می شود. در عاقبت بازیکن دوم در حالت خواب پشت سر او قرار می گیرد، به طوری که پاهایش در هوا آویخته می شود. سپس کسی که سرش رو به زمین است از پشت سر که به آسمان نگاه می کند می پرسد: خورشید و ماه چه رنگی هستند؟ و او پاسخ می دهد: قرمز و سفید دو رنگ. شخص زیر دوباره می پرسد: “کی گفته؟” بالایی می گوید: آلاله. بازی به همین ترتیب ادامه دارد. اما این بار شخص خمیده می ایستد و نفر دوم خم می شود و همان شعر را با یکدیگر رد و بدل می کنند. شعر فوق را بچه های تهرانی می خوانند; اما در آذربایجان این بازی “ده یا نه؟” اسمش است یعنی چه چیزی در آسمان است؟ و به جای شعر قبلی این شعر را می خوانند: ده بار می روم یا نه؟ در آسمان چه اخبار است؟(مروارید از بهشت)نه پرده (روی زمین چیست؟) پارمینجیقی. (مروارید زمینی). نه؟ (نام شما چیست؟) کرخانا. (کارخانه؟) گوتی مانی میندیرداما. (پس مرا به ورق نمایش برگردان.) در کرمانشاه نیز به زبان کردی محلی شعر می خوانند: نافع رافع، پشت رقه. (نان خشک پشتم خشک است). (2) جوجه (من رنگ زرد، من رنگ زرد). امشو دیدیم شبیه دیدیم. (امشب شب، شب مهتاب) سوردوتیه کی خسروه. (عروسی دختر کی خسروه) توضیحات: (1): خورشید چه رنگی است، یکی از قدیمی ترین بازی های ایران; اما شعر و نام بازی در مناطق مختلف ایران گوناگون است.(2): چغچغا گیاه زرد رنگی است که در دشت ماهیدشت کرمانشاه می روید و برای رنگرزی پشم از آن استفاده می شود. وقتی خشک می شود خش خش می کند و به همین دلیل به آن چیچارون می گویند.
