وقتی آسمان آنقدر بخیل است، وقتی ابرها میخ های خشک می سازند، 
، وقتی دستانی که باید سایه بان مهربانی تو باشند، آنقدر کوتاه هستند، ، وقتی شاخه های بهار به دیوار منزل ات نمی رسند، وقتی گردبادها تو چشمات قدم بزن بیا تو دستای من به آغوشم که همیشه برات گرمه عزیزم! این بغل اگرچه کوچک است اما برای تو دنیایی دارد. این بغل اگرچه کوچک است اما می تواند سرمای اضطراب را در زندگی ات به تابستان ترین بعد از ظهر ممکن برساند. وقتی “گلها تنها برای دیدن تو چانه نمی زنند” و هیچکس برای تو زنده نمی ماند و زندگی نمی کند. وقتی ثانیه های زندگی سال هاست، وقتی مرگ نفس می کشد و در دو قدمی ما جوان می شود، وقتی دنیا به پای سلاح هایی می افتد که تنها کشتن بلدند. بیا تو بغلم. به این امن ترین جای دنیا که می تواند پناهگاه شما باشد. چون خردمندان جهان! با موشک پناهت گرفتند و بازی های کودکی ات را ناتمام گذاشتند عزیزم! احتمالا کوچک باشم، دستانم برای نگه داشتن تو کوتاه باشد.اما دلم مثل هر تابستان در روزگار گرم است و آغوشم امن ترین جا برای توست. بیا تو بغلم و آسوده باش. از پایان صداهای مسلسل هایی که در روزگار ثبت شده و گوش جغرافیا را کر کرده است. چهره فرسوده آنها را به زنان روی دیوار نشان می دهد. عزیزم، خواهرم، امن ترین و گرم ترین. نقطه جغرافیا بغل کوچک من است که برادر بزرگتر شماست..
، وقتی دستانی که باید سایه بان مهربانی تو باشند، آنقدر کوتاه هستند، 
، وقتی شاخه های بهار به دیوار منزل ات نمی رسند، وقتی گردبادها تو چشمات قدم بزن 
بیا تو دستای من به آغوشم که همیشه برات گرمه عزیزم! این بغل اگرچه کوچک است اما برای تو دنیایی دارد. این بغل اگرچه کوچک است اما می تواند سرمای اضطراب را در زندگی ات به تابستان ترین بعد از ظهر ممکن برساند. وقتی “گلها تنها برای دیدن تو چانه نمی زنند” و هیچکس برای تو زنده نمی ماند و زندگی نمی کند. 
وقتی ثانیه های زندگی سال هاست، وقتی مرگ نفس می کشد و در دو قدمی ما جوان می شود، وقتی دنیا به پای سلاح هایی می افتد که تنها کشتن بلدند. 
بیا تو بغلم. به این امن ترین جای دنیا که می تواند پناهگاه شما باشد. چون خردمندان جهان! با موشک پناهت گرفتند و بازی های کودکی ات را ناتمام گذاشتند 
عزیزم! احتمالا کوچک باشم، دستانم برای نگه داشتن تو کوتاه باشد.اما دلم مثل هر تابستان در روزگار گرم است و آغوشم امن ترین جا برای توست.
بیا تو بغلم و آسوده باش. از پایان صداهای مسلسل هایی که در روزگار ثبت شده و گوش جغرافیا را کر کرده است. چهره فرسوده آنها را به زنان روی دیوار نشان می دهد. عزیزم، خواهرم، امن ترین و گرم ترین. نقطه جغرافیا بغل کوچک من است که برادر بزرگتر شماست.
.
