درس زندگی

 جملات خواندنی, عشق و عاشقی کنار کسی که دوستش داشتم نشسته بودم. کف دستش را در آب فرو کرد و آن را بیرون آورد و به من نشان داد و گفت: “آب را در کف دستم می بینی؟ این نشان از عشق من می باشد! و واقعا همینطور بود. به شرطی که با احتیاط دستمان را نگه داریم. باز، کف دست آب می ماند. اما اگر انگشتانمان را استوار روی هم بگذاریم و سعی کنیم آب را استوار در دست بگیریم، قطره ای آب روی کف دستمان نمی ماند. این بزرگترین اشتباهی می باشد که وقتی مردم دلداده می شوند، می کنند. عشقشان را به زور میخواهند نگه دارند دستور میدهند منتظرند محدودش میکنند همینطور عشقشان با کوچکترین تحرک آب از بین میرود عشق باید آزاد باشد طبیعت نمیتواند عشق را تبدیل دهد. اگر کسی را دوست داری بگذار آزاد باشد او را اسیر افکار و عقاید خود نکن ببخش اما منتظر نباش متقاعد کن اما دستور نده محافظت کن اما اسیر نشو بخواه اما دستور نده.
بیشتر بخوانید:  سخنان معلم توماس كارلایل

مطلب پیشنهادی

دلنوشته های دلنشین

دلنوشته های زیبا ﺩﺭ ﮐﺎﻓﻪ ﮐﻨﺞ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ﻗﻬﻮﻩ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ …