برای درمان خراش های دهان و گلو و دیفتری عدس را بجوشانید و آب آن را بگیرید.
به دلیل هضم آسان و آهن و پروتئین موجود در عدس، خوردن هر روز آن به عملکرد بدن و پیشگیری از عفونت کمک می کند.
به گفته متخصصان تغذیه، عدس یکی از بهترین راه‌ها برای تامین پروتئین کم‌چرب بدن می باشد که سرشار از مواد معدنی، ویتامین‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها و فیبر می باشد و مصرف روزانه آن می‌تواند سبب تقویت و سلامت قدرت بدن شود.
خواص عدس برای سلامتی
1- عدس از نظر طب قدیم ایران نرم و خشک می باشد و مشابه سایر گیاهان پوست و دانه آن اثرات معکوس دارد. یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض می باشد. به جمله دیگر، پوست او به عنوان یک ملین عمل می کند و مغز او با اسهال مبارزه می کند.
2- عدس یک غذای کامل می باشد و انرژی مورد نیاز برای عملکرد بدن انسان را تامین می کند.
3- عدس منبع غنی پروتئین گیاهی می باشد. بنابراین میزان پروتئین موجود در 15 گرم عدس بیش از 15 گرم گوشت گاو می باشد.
4- عدس حاوی اسیدهای آمینه مختلف، ویتامین های مختلف از جمله ویتامین های گروه B و املاح معدنی مشابه آهن، کلسیم و فسفر می باشد.
5- عدس منبع فیبر کاهنده کلسترول می باشد که نه تنها به کاهش کلسترول کمک می کند بلکه قند خون را نیز تنظیم می کند زیرا فیبر بالای موجود در آن از افزایش قند خون بعد از خوردن غذا پیشگیری می کند.
6- عدس همچنین حاوی 6 ماده معدنی مهم ویتامین B2 و پروتئین بدون چربی می باشد.
۷ عدس به دلیل داشتن آهن برای رفع کم خونی و افزایش شیر مادران شیرده مفید می باشد.
8. عدس تخمیر می شود و به همین دلیل خوردن آن برای روده های ناراحت کننده توصیه می شود.
9- عدس را روغن زده و روی پوست متورم بمالید، التهاب را رفع می کند.
10- برای درمان کورک و گلو و دیفتری عدس را بجوشانید و آب آن را صاف کنید.
11- برای تقویت معده و دفع گاز عدس پخته با سرکه بخورید.
12- عدس مشابه سایر حبوبات سرشار از فیبر محلول می باشد که قابل جذب می باشد و جذب نمی شود. فیبر محلول یک ماده ژله مشابه در دستگاه گوارش ایجاد می کند که سبب می شود صفرا (حاوی کلسترول) آزاد شده و از بدن خارج شود.
13- فیبر غیر قابل جذب موجود در عدس نه تنها سبب افزایش مدفوع و پیشگیری از یبوست می شود، بلکه به پیشگیری از بیماری های گوارشی مشابه بیماری های روده ای و عفونت چشم نیز کمک می کند.
14- خوردن عدس بازي کردن نقش مهمی در سلامت قلب دارد.این بازي کردن نقش نه تنها به دلیل فیبر موجود در عدس بلکه به دلیل مقدار فولات و منیزیم می باشد.
15. عدس برای سوزاندن و تثبیت قند خون به شما انرژی می دهد. فیبر محلول علاوه بر اثرات مفیدی که بر سیستم گوارشی و قلب دارد، به تنظیم سطح قند خون نیز کمک می کند. اگر مقاومت به انسولین، هیپوگلیسمی یا دیابت دارید، سبزیجات چلیپایی مشابه عدس در تنظیم قند خون موثر هستند که انرژی طولانی مدت را تامین می کنند.
16- آش عدس با روغن بادام غذای شفابخش می باشد.
17- خوردن عدس برای زنانی که در آستانه زایمان و در دوران حاملگی هستند و مستعد کمبود آهن هستند، ایده بینهایت خوبی می باشد. فراموش نکنید که کمبود آهن سبب کم خونی می شود که برای مادر خوب نیست زیرا شیر مادر غذای کودک پس از تولد می باشد.
18- روغن عدس با سرکه برای رفع شکستگی دست و پا در تاثیر سرما مفید می باشد.
19- عدس را می توان به عنوان ملین نیز استفاده کرد زیرا دارای یخ زیادی می باشد که در درمان ناراحتی های روده ای موثر می باشد.
20- از آجیل رسیده می توان به عنوان عطر نیز استفاده کرد.
21- آرد عدس بریان شده تشنگی را رفع می کند، معده را شاداب می کند، روده ها را می کشد، هیجان خون را از بین می برد و گرما را از بین می برد.
از عدس پخته نیز می توان به عنوان درمان خراش استفاده کرد.
خواص درمانی و دارویی عدس.
عدس بهترین منبع پروتئین می باشد که مشابه گوشت قرمز حاوی کلسترول خطرناکی نیست و در عملکرد سرطان و بیماری های قلبی را از بین نمی برد. * فیبر موجود در عدس هضم را آسان می کند، از یبوست پیشگیری می کند و خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد. عدس به دلیل داشتن اسید فولیک و منیزیم قلب را تقویت می کند، کار عروق را تسهیل می کند، از بیماری های قلبی پیشگیری می کند و گردش خون را سلامت می بخشد.
* خوردن یک فنجان عدس در روز آهن بدن را تامین می کند، خطر کم خونی را کاهش می دهد و تمرکز را سلامت می بخشد.
عدس از آن دسته حبوباتی می باشد که بافت متوسطی دارد اما در پوست خشک و گرم و داخل آن خنک می باشد. عدس حاوی مواد مغذی، فیبر گیاهی، کربوهیدرات های پیچیده و اسید فولیک می باشد. همچنین سرشار از مواد مغذی مفید به ویژه پروتئین و اسیدهای آمینه مختلف می باشد. کالری کمی دارد، چربی و کلسترول ندارد و علاوه بر این موارد، قابل ذکر می باشد که عدس بینهایت کم‌ارزش می باشد (البته در مقایسه با سایر مواد مغذی).
همانطور که گفتیم حاوی مقدار زیادی اسید فولیک استطبق توصیه های انجمن سلامت آمریکا، مصرف 400 میکروگرم اسید فولیک برای زنان باردار ضروری می باشد و بیشتر خانم ها این مقدار را مصرف نمی کنند.
نصف فنجان عدس پخته شده 90 درصد مقدار توصیه شده را تامین می کند. در عین حال، عدس منبع خوبی از آهن می باشد و برای زنان گرفتار به کم خونی تنگدستی آهن مناسب می باشد.
مصرف عدس با غذاهای غنی از ویتامین C مشابه گوجه فرنگی، فلفل سبز، کلم بروکلی، مرکبات و فرآورده های آنها سبب افزایش جذب آهن در عدس می شود. عدس سرشار از پروتئین می باشد و تنها یک اسید آمینه دارد و نام آن «میتونین» می باشد. افزودن جو یا تخم مرغ، آجیل، دانه ها، گوشت یا پنیر مکمل پروتئین عدس می باشد و می توان گفت کیفیت پروتئین غذا را افزایش می دهد.
علاوه بر این، عدس دارای فیبر طبیعی محلول می باشد که به عنوان یک قلم مو برای دستگاه گوارش عمل می کند و دستگاه گوارش را پاک می کند. این نوع فیبر گیاهی سبب کاهش قند و کلسترول خون و کاهش مصرف انسولین در بیماران دیابتی می شود.
اگر آبی که عدس در آن جوشانده می شود بخورید مزه آن لطیف می شود.
مضرات عدس:
عدس ملین، دیر هضم و کاهش میل جنسی می باشد.
مصرف زیاد خون را غلیظ می کند و جریان خون را در عروق باریک می کند و می تواند سبب کاهش بینایی، سوزش سر دل، قولنج، اسهال، بریدن قاعدگی و درد و تندی بواسیر شود. به همین دلیل معمولاً عدس را با روغن کنجد یا روغن بادام، سرکه و سایر غذاها پخته و میل می کنند.
هشدار: خوردن بیش از حد عدس بینایی را کاهش می دهد و خواب را مختل می کند.
می گویند پیامبر اکرم (ص) فرمودند: عدس بخورید زیرا عدس محفوظ می باشد و دانه های مقدسی می باشد که رحمت می آورد و اشک را آرام می کند و هفتاد پیامبر که آخرین آنها حضرت عیسی بن مریم بود، او را خوشبخت پنداشتند. . ”
و نیز از امیرالمومنین علی (علیه السلام) روایت شده می باشد که فرمود: خوردن عدس دل را نازک می کند و اشک را جاری می کند.
یکی از بنی‌اسرائیل به خاطر سختی قلب و اشک‌های اندکش نزد خداوند متعال شکایت کرد. خداوند از راه پیامبر به او وحی فرستاد که عدس بخورد. او هم همین کار را کرد. قلبش نازک شد و اشک هایش جاری شد.
دانه عدس حاوی ویتامین‌های «A»، «B»، «C»، «PP»، «6B»، «2B»، «1B» و فلزاتی مشابه آهن و کلسیم و مخصوصاً فسفر و از آلبومین می باشد. دی اکسید کربن، چربی، آب، سلولز، پتاسیم، منیزیم، ترکیب پروتئین، تریپتونان، ترهئونین، ایزولوسین، لوسین، لیزین، میوتین، سیستین، فنیل آلانین، نیاروزین و والین.
عدس دانه ای خوراکی و مغذی می باشد که به سرعت پخته می شود. لعابدار می باشد و در بیماریهای روده مفید می باشد. از عدس رسیده در انواع روغن برای پاکسازی خراش های بدن استفاده می شود. مسواک زدن با پودر سوخته برای پاک کردن دندان مفید می باشد.
بهترین راه برای خوردن عدس جوانه می باشد که اگرچه مضراتی را که در بالا ذکر شد ندارد اما فواید زیادی نیز به همراه دارد.
خوردن عدس سبب سلامت عملکرد کلیه، تقویت عضله قلب، تقویت خون، ماهیچه ها و افزایش رشد و نمو کودکان و تلاش سلول های مغز، هوش و حافظه می شود. علاوه بر این، متابولیسم بدن را تنظیم می کند و از کم خونی پیشگیری می کند. تکرر ادرار و قاعدگی را درمان می کند. آب میوه جوشانده برای تسکین سرفه، درد سینه و سرماخوردگی استفاده می شود.
کیسه عدس پخته شده با سرکه ورم و آب را درمان می کند. پودر عدس سوخته دندان ها را سفید می کند و تب را درمان می کند. ضماد جوشانده با برگ کلم برای ورم پستان ناشی از کدورت شیر نافع می باشد. خون و ترشحات داخلی را از بین می برد. مادرانی که متمایل‌شدن به داشتن فرزند دختر دارند می توانند از این خاصیت عدس استفاده کنند.منبع: خوی وب
