مقبره خواجوی کرمانی در دروازه قرآن شهر شیراز میباشد دوستی با مقبره خواجوی کرمانیدر شهر شیراز شهر زیبای شیراز به شهر هنرمندان و به ویژه شاعران با ذوق ایرانی معروف میباشد. جدای از آثار تاریخی و بازارهای این شهر زیبا، آنچه را از سایر شهرهای ایران برجسته می کند وجود مقبره های شاعران نامی در این شهر میباشد. مقبره خواجوی کرمانی یکی از آنهاست مقبره خواجوی کرمانی، مال الدین ابوالعطا، معروف به خوجوی کرمانی، در سال ۶۸۹ هجری قمری در ایالت کرمان در دوران حکومت فرمانروایان مغول در ایران چشم به جهان گشود. او یکی از شاعران توانا ایرانی میباشد که غزلیات او بیشتر دارای مضامین عرفانی میباشد که به سبک عراقی سروده شده میباشد، خواجه کرمانی اثر زیادی بر شاعران دوران خود و پس از آن داشته میباشد. از آثار ارزشمندی که از او به جا مانده میباشد که بیشتر آنها منظوم میباشد می توان به دیوان خواجوی کرمانی اشاره کرد که در این دیوان اشعار مختلفی از قبیل قصیده، غزل، آهنگسازی، ترنجیه، مسمط، تهگاه و مستزاد وجود دارد.از دیگر آثار خواجوی کرمانی می توان به خمسه خواجوی اشاره کرد که حاوی پنج مثنوی به نام های همایی و همایون، روزداالانوار، گوهر نامه، کمال نامه و گل و نوروز میباشد.خواجه کرمانی علاوه بر شاعری، در نجوم و هیئت نیز تبحر داشت. خواجه کرمانی در سال ۷۵۲ هجری قمری در شهر شیراز دیده از جهان فروبست، مقبره خواجه کرمانی در شمال شهر شیراز در دامنه کوه صبو در تنگه الله و اکبر شیراز قرار دارد. این بقعه در سال 1315 هجری قمری ساخته شده و رو به دروازه قرآن میباشد. آب چشمه رکن توسعه‌یافته نیز از این بقعه می گذرد. آنچه این گردشگران و بازدیدکنندگان را از سراسر ایران به خود جذب می کند معماری منحصر به شخص این مقبره میباشد.مقبره خواجه در فضایی باز قرار گرفته میباشد. مقبره نه سقف دارد و نه گنبد. بر سنگ قبر این شاعر نامی از خود شاعر حک نشده میباشد. تنها جمله ای که بر روی آن حک شده آیه ای از سوره مبارکه الرحمن میباشد با این مضمون: «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام» (هر که در زمین باشد در معرض مرگ و هلاکت میباشد. خداوند با جلال و جلال باقی میباشد.) در پایین و بالای قبر دو ستون قرار دارد.طبق سنت قدیم، در آن دوران دو سنگ در قبر شاعران می گذاشتند، یکی در بالا و دیگری در پایین قبر. در داخل مقبره خواجوی کرمانی مجسمه ای از او در مجاورت مقبره سه غار قرار دارد که گفته می شود شاگردانش از آن برای مداحی استفاده می کردند. بر روی دیوار غارها نیز نقش داشتن برجسته‌های مربوط به اساطیر ایرانی (با موضوع جنگ رستم و شیر) و حقیقت‌ها تاریخی را می‌بینید که یکی از این سه غار، غاری میباشد که جایگاه عبادت و ریاضت زهاد بوده میباشد. شیوخ غار دیگر که در دهانه آن طاق‌کاری شده میباشد، جایگاه مقبره خواجه عمادالدین محمود، وزیر معروف شاه شیخ ابواسحاق اینجو میباشد. طبق سنت دیرینه، دو سنگ در قبر خواجوی کرمانی قرار داده شده میباشد. در نزدیکی مقبره خواجوی کرمانی آثار گرانبها و تاریخی دیگری نیز در نزدیکی این مقبره شاعر ایران پارسی وجود دارد که در سفر به شیراز می توانید از آنها دیدن کنید و سفر خود را به یاد ماندنی تر کنید. بازار وکیل، مسجد زیبای نصیرالملک و باغ عفیف توسعه‌یافته از جمله این بناها هستند.اما از نزدیک ترین بناها به این مقبره می توان به دروازه قرآن، مقبره حافظ و باغ موزه جهان نما اشاره کرد.در ادامه آنها را به توضیح شرح می کنیم: دروازه قرآن، دروازه قرآن تنها یکی از شش دروازه شیراز میباشد که تاکنون باقی مانده میباشد. این دروازه در سال 1328 به دستور عضددولا دیلمی ساخته شد. نام آن از قرآن میباشد که به دستور امیر عضدالدوله بر روی آن گذاشته شد تا مسافران به سلامت از زیر آن ردشدن کنند، این دروازه پس از سال ها آسیب دید اما در دوران کریم خان زند بازسازی شد. قرآنی که مسافران از آن ردشدن می کردند و به خط سلطان ابراهیم، نوه شاهرخ تیموری می نوشتند، در حجره بالا قرار می گرفت. این قرآن در حال حاضر در موزه پارس شیراز نگهداری می شود. دروازه قرآن نزدیک مقبره خواجوی کرمانی که در دوران کریم خان زند ترمیم شد. گل های رنگارنگ و عمارت مجلل با استخر آب در وسط باغ نشان می دهد. فضای بینهایت متحرک و تاریخی به ما می دهد این باغ و عمارت مشابه سایر بناهای مشابه جایگاه سکونت شاهان صفوی بوده میباشد.مساحت این باغ 127000 متر مربع میباشد که عمارتی زیبا به مساحت 17000 متر را در خود جای داده میباشد.این باغ در سال ۲۸۴ هجری قمری به دستور «میرزا علی محمدخان قوام الملک دوم» ساخته شد. این باغ به دست یکی از وارثان قوام به نام عفیفه رسید و به این نام معروفیت یافت. در مرکز شهر ساخته شده میباشد. بازار سرپوشیده وکیل از تالارهای بینهایت طولانی تشکیل شده میباشد که در مرکز بازار گرد هم آمده و میدانی طولانی با چهار کاروانسرا ساخته شده میباشد. یکی از ویژگی هایی که این بازار تاریخی را مهم می کند وجود طاق های نیم دایره ای به کار رفته در معماری بنا میباشد که با وجود گذشت سالیان متمادی هنوز کاملاً سالم مانده و حتی یک شکاف هم نداشته میباشد. زیر سایه سرو در باغ مصلی که تفریحگاه این شاعر بوده میباشد. شمس الدین محمد یغمایی پس از 65 سال گنبدی بر سر قبر و استخر آبی در جلوی قبرش ساخت که از آب رکن توسعه‌یافته پر شده بود. در سال 11 هجری قمری بازسازی شد. در دوران نادرشاه افشار این بنا دوباره بازسازی شد.اما شکل کنونی مقبره که به سبک معماری زندیه و به صورت تالار با چهار ستون سنگی میباشد در دوران کریم خان زند ساخته شده میباشد.همچنین به دستور کریم خان زند یک سنگ مرمر تراشیده شد و دو غزل از غزل خود شاعر به خط نستعلیق تراشیده شد. این مسجد در سال 1293 به دست معماران ماهری چون محمد حسن معمار و میرزا رضا کاشیگر ساخته شد. در و پنجره‌های شیشه‌ای رنگارنگ این مسجد بعدها توسط میرزا آیت ساخته شد. از دیگر عناصر چشمگیر این مسجد تاریخی سوا از وجود شیشه های رنگی به کار رفته در در و پنجره ها که به در و پنجره های ارسی معروف هستند، وجود کاشی کاری و مقرنس، تابش نور خورشید از این شیشه های رنگی، زیبایی و زیبایی را ایجاد می کند. فضای دلنشین مسجدی که بر فضای معنوی آن می افزاید، کاشی کاری این مسجد بینهایت دیدنی میباشد و کمتر نمونه ای از این نوع کاشی را در جایی می بینید، کاملا خصوصی بوده میباشد.
