پوشاک مردم لر، لباس لری، لباس سنتی لری برگرفته از جغرافیا، فرهنگ، مذهب و همزیستی هزاران ساله با طبیعت قوم لر در گذشته و حال می باشد و از نمادهای مهم قوم لر می باشد. مردم لر بسته به موانع و ویژگی های جغرافیایی و اقلیمی از پوشش های مختلفی در اقلیم های مختلف استفاده کرده اند. در یک طبقه بندی کلی، پوشاک لری را می توان به سه دسته کلی تقسیم کرد: لری فیلی، لری بختیاری (طایفه چارلنگ و هفت لنگ بختیاری) و لری جنوبی (متداول در بین لرهای جنوبی، بویار احمدی، ممسنی، دوشمان زیاری، تاجیبی، بهمئی، باوی تقسیم به بندر گناوه و دیلم) پوشش مردم لر در نهایت زیبا و آسان، نمادی از پوشش اصیل اسلامی می باشد که دیگر جز در برخی مناطق روستایی و عشایری نمی توان آن را یافت. نوع دوخت لباس های سنتی در لرستان و رنگ های به کار رفته در این پوشش ها منحصر به شخص و در نوع خود بی نظیر می باشد.لباس محلی زنان لرستان: لباس زنان جوان لرستانی از پارچه های الوان در رنگ ها و بازي کردن نقش های شاد با سربندهای زیبا و رنگارنگ تهیه می شود. . خانم های مسن تر، پارچه های تیره با طرحی آسان و روسری های سیاه و سفید را ترجیح می دهند.
روسری می باشد که زنان لر در روزهای رایج بر سر می گذارند: دختران و زنان لرستانی موهای خود را با چارقدهای زیبایی می پوشانند که تنها قسمتی از موهای سرشان را می پوشاند و موهایشان از کناره گوش تا شانه آویخته می باشد.جلوی سر خود را با قطعات طلا یا نقره و مهره های نفیس و زیبا می آراستند سربندهای زنان لرستان بیشتر حاوی تارا، گلوانی، کت و گلوانی، هراتی و ارگچن می باشد. البته ارگچن کلاهی از مخمل و تکه های پارچه می باشد. تره و گلوانی: تره روسری یا چارقدی می باشد که زنان لر در روزهای رایج بر سر می گذارند. در اعیاد و مجالس عروسی کلاهی رنگارنگ و زیبا با گره مخصوص دور سر می پیچند و بقیه را به پشت سر آویخته می کنند. این دیادم گلوانی نام دارد. رنگ لوانی با توجه به سن خانم ها انتخاب می شود، بنابراین خانم های بزرگتر پارچه های تیره رنگ و طرح های آسان و روسری های سیاه و سفید را ترجیح می دهند، مخملی می باشد که در پیراهن زنانه استفاده می شود و یقه و لبه های آستین و دور دهانه گلدوزی و گلدوزی شده می باشد. «کتی» که نیم تنه را می پوشاند گلدوزی نشده و با یک دکمه در جلو بسته می شود.
جلیقه یا جلیزه لباس محلی زنان لرستان: اندام بی آستینی می باشد که در جلو همیشه باز می باشد و با سکه و گلدوزی تزیین می شود.بال کال: مردم لرستان به آستین «بال» می گویند. بال کل یک لباس آستین کوتاه مخملی می باشد که تا روی زانو با آستین های کوتاه و جلویی می باشد که برای تزئین انتهای آستین و سجاف جلو روی پیراهن پوشیده می شود. در برخی مناطق لرستان بال کال را به سرداری می شناسند. عمدتاً به رنگ‌های مشکی، سبز و قرمز درست می‌شود.شاهال: شلوار یا «شال» در زبان محلی لرستان زیراندازی می باشد با بند یا کمری شبیه به شلوار کردی از پارچه‌های الوان رنگی که زیر پیراهن می‌پوشند. شلوار زنانه لر ترکیب و جنس پارچه دو تکه و دو رنگ می باشد بنابراین از پاشنه تا تقریبا بالای زانو پارچه آسان با طرح و راه راه و رویه آن به رنگ گوناگون و گلدار می باشد. 
چوقا نیز نوعی تاپ مردانه، لباس محلی مردان لرستانی می باشد: مردان لرستانی نیز پوششی آسان دارند که کمتر جنبه تزئینی دارد و در رسوم و رسوم رایج این دیار به «شال و لفاف» معروف می باشد. کلاه گرد بدون لبه از نمد.شال: پارچه ای می باشد بلند سفید به عرض 60 تا 90 سانتی متر و طول 6 تا 9 متر از مواد چالوار که چند بار به دور کمر می پیچند و در مواقع لزوم به عنوان کفن یا کفن استفاده می کنند. یک خراش یا طناب بپیچید. نیز استفاده می شودسترا: لباس مخصوصی می باشد که اندازه آن تا زیر زانو می باشد، عمدتاً در مجالس قانونی پوشیده می‌شود و قدیمی‌ترین نوع لباس ایران می باشد. کفی پلاستیکی که مردان می پوشند کپناک (فرجی): نوعی کلاه پشمی استوار می باشد که معمولاً چوپانان می پوشند. در روزگار جنگ از آن به عنوان لباس جنگی استفاده می شود، زیرا در ساخت آن از ترکیب بینهایت فشرده استفاده شده می باشد. 
پوشاک سنتی مردانه در چغای لرستان: همچنین نوعی تاپ مردانه می باشد که عمدتاً در منطقه بختیاری لرستان، چهارمحال و بختیاری پوشیده می شود، از پشم گوسفند تهیه می شود و توسط زنان بختیاری بافته می شود.
